ucieczka przed abstrakcją (wiersz)

pejzaż van gogh'owskich myśli - powiedziałam to głośno i jakoś dziwnie brzmi...
wywaliłabym interpunkcję, ale pewnie czepiam się.
generalnie trafia, ale umiesz dużo lepiej i mocniej.

...szarpiąc za kraty mozliwości...ładny wers.:))

Ja biorę tylko ostatnią strofę jako sprawna miniaturę obrazującą dotyk niedozwolonego. Wszystko poza nią jakoś mnie nie obeszło.

oli-być może masz rację,ale nie zawsze trzeba taranem w drzwi uderzać(tak mi się wydaję ; ) )
anazstazjo-dzięki za poświęcenie czasu.
ew - na Twoim komentarzu jednak zatrzymam się chwilę dłużej. totalnie go nie rozumiem..fakt,że nie trafia do ciebie to co napisalem, może mnie nie dziwić(różnie to bywa,czasem coś trafia czasem nie trafia) jednak nie na tym tylko powinien się opierać komentarz opiekuna.po to właśnie poddaję się waszej ocenie,żeby wychwycić ewentualne błędy, poprawić komunikatywność tekstów no i rozwijąc warsztat.szczerze moglbym Twoim ostatnim zdaniem podsumować wiele wierszy nawet wybitnych poetów(jak już pisałem różnie to bywa,czasem coś trafia do jedenj osoby, a drugą wręcz zniechęca do czytania...itp...) jednak czy w tym rzecz, żebyście wy opiekiunowie tego typu opdejście prezentowali.malo mnie obchodzi w jakim typie poezji gustujesz,zalezy mi natomiast na kreatywnej krytyce.pozdrawiam.

no dobra, powiem tak:
Chodzi mi o to, że to, co napisałeś w całym wierszu, jest moim zdaniem, gadaniem dla gadania. Nie potrafię wejść w cały przekaz, i nie ma w nim nic, co by mnie skłoniło do tego, aby się zatrzymać. Nie odbieram tego wiersza jako całości, nie potrafię. Może właśnie chodzi o słabą komunikatywność, być może nawet moją, nie wiersza. Komentarz, w którym wskazuję na ostatnią strofę mówi o tym, że jest to najlepszy kęs wiersza i tyle mogę tylko powiedzieć.
Wychwycić błędów nie mogę, bo ich nie widzę. Warsztatu się nie czepiam, bo ten masz dobrze rozwinięty. A prawo takie mam, że mogę wypowiedzieć się, czy czuję wiersz, czy nie.
Nie czuję go i jestem na nie, z powodu przegadania tematu, byłabym na tak, gdyby ostatnia strofa była miniaturą.

waszą (opiekunów) sprawą jest na jakich kryteriach opieracie swoje wybory, czy przepuścić wiersz,czy też nie, jeśli opróćz poprawności musi on odpowiadać waszym gustom...-no cóż , macie do tego prawo...Jednak nam piszącym należy się choć wyczerpujący, kreatywny komentarz;ten ostatni mnie satysfakcjonuje.dziękuje i pozdrawiam :).

wiesz, anhelus.. poezja to jest taka sprawa, że nie da się do jej oceniania nie zatrudnić gustu. To jedno z kryteriów wpływających na wybór osób opiekujących się tym działem, każde z nas ma inne podejście do poezji i inaczej odbiera. To, że mi się nie podoba, nie znaczy, że to zły wiersz. Może ja po prostu go nie zrozumiałam, może jest w nim coś, czego nie dostrzegłam, poczekaj na innych, zobaczymy.

Spodobała mi się klamra, ciekawie wynika z wiersza, że myśli są możliwościami. Osobiście między początkiem a końcem poszłabym bardziej w opis i głębię zdjęcia, skoro już o nim mowa, uczynić je bardziej namacalnym. Ale i tak jest dobrze.

"van gogh'owskie myśli" nieco ryzykowne w pierwszym wrażeniu, ale ... wiesz ;-) pisząc taki "niby-zarzut" sam sobie musiałbym zadać pytanie na zasadzie "oka-belki-drzazgi". Przyznaję, że mnie samemu się zdarza podobne rozwiązywanie wersetu (niech poprzestanę na takim sformułowaniu). Komentuję, bo chociaż widać w Tobie (no tak się wydaje!!!) twórczą niepokorę;-) to jesteś wymagający i chyba po ludzku pokorny... To dla mnie istotny atut, który pozwala wierzyć, że nie zmarnuję oczu i czasu odwiedzając twoje utwory.
Co do mocy... Uwielbiam tak zwane nokauty poetyckie (ulubione sformułowanie red. Macieja Szczawińskiego, literackiego krytyka z Radia Katowice - nie jestem jego "wyznawcą" jak wielu ze śląskich "wersyfikacyjnych rejonów", ale to sformułowanie ma w sobie dosadność i ... lubię je;-) )
Czy zawsze trzeba czytelnika nokautować??? Ot retoryczne pytanie. Wiadomo z podwórkowych mordobić, dzisiaj zwanych ustawkami, że czasem wystarczy "kop w d..." , czasem tylko wyraz Twarzy (niekoniecznie nawet spojrzenie). Gdy pokazało się parę nokautów, to po prostu... ???... cóż ... kibice jeśli nie zobaczą szermierki na liryczne pięści, jeśli nie zobaczą nokautu, nie zobaczą igrzysk, które są chlebem na ich powszedniość to kaprysić będą ;-) ale po wygaszeniu emocji wybaczą;-) Jak Małyszowi słabsze skoki... Bo jego słabsze skoki mają już inny kontekst;-) I ... słabe nie są ... Po prostu słabsze...niż poprzednie.... A może po prostu inne...
Wiem że akurat nie Ciebie muszę przekonywać do powyższych "wypocin mędrkujących", ale musiałem ... I wyczuwam , że wiesz czemu. Tym swoim słowotokiem nie marnuję mojego czasu. Czy Twój ??? Tego nie wiem...
Oki dość ... Konkret "czepialski"... Zgadzam się z Oli ... Jakoś mi tu zgrzytają znaki przestankowe...
A co do klamry;-) cóż ... Nie pytaj, czemu się uśmiecham;-) Nie chcę deptać po PUENTACH;-) SAM SE TO CZYNIĘ;-p

Poza tym ... taki wiersz pozwala odpocząć czytelnikowi po tornadzie mózgu wynikającym z lektury niektórych wierszy;-) W końcu trza mieć trochę ludzkich uczuć dla ludzi i ich ... palpitacji ... Ważne że nawet te "inne" poetyzowanie nie traci walorów technicznych... Pozdrawiam

ale po oddechu się doczepię... Wiesz, trochę mi te kraty zgrzytają sztampą... Nie mówię, że to źle... Ot, po prostu, kurcze!... Kraty myśli kraty możliwości... Tak nastoletnio.. nazbyt nastoletnio i psuje kontekst całej niezłej kompozycyjnie i treściowo okolicy i sedna wiersza.
Wybacz, ale zgrzyta mi ta "krata. niestety nie "znakomitością". Krata jako symbol jest zrozumiała, ale myślę, że stać Cię na synonim. Synonim, który nie zabije prostoty i docieralności symbolu.

Bo mi to psuje (tak nieco) klimat. Cholera!!!

wasze komentarze dają do myślenia.... może i faktycznie synonim podniósł by wartość...hmmm...
dzięki za poświęcenie mi czasu. pozdrawiam

cela uświęca
środki
wyrazu

;-)

ale jednak podobieństwo brzmieniowe celu i celi to jednak nie to ;-) sorry lecę do pracy więc nie mam już łba ;-) zresztą
to Ty podpisujesz się pod swoim wierszem;-) i dobrze;-)

Kraty myśli i pejzaż van gogh'owskich myśli mi się podobają. Kraty możliwości jakoś nie. Wydaje mi się, że ucieczka przed abstrakcją to fajny pomysł. Moja własna interpretacja bybyła taka, że pl uciekł przed abstrakcją do więzienia.
Posłaniec i alchemicy też ok. Pozdrawiam : -)