Dzieci do dobrego domu (wiersz)

Wiersz cały ze smutku :(

Pozdrawiam

Nie powinno być "zastygł" - podoba mi się Marto.:))

''zastygnął'' też jest poprawnie. Po pierwsze - Firefox nie podkreśla, po drugie - cztery słowniki, które mam w domu i dwa znalezione w Sieci dopuszczają taką formę.

Smutno. Dużo uśmiechu życzę, Marto!!

dziekuję Oli za pomoc;)) , Anastazjo, że czytasz z uwagą (też pomyślalam że zawiodla moja polszczyzna) i Tobie Rito ... dobrze, że tu jesteście.;)).

Oddam parkę
zaszczepione ufnością < a nie zaszczepioną? albo jakoś parkę zmienić hm... wiadomo, że chodzi o dzieci, ale to nawet się dziwnie czyta, kiedy nie ma tej spójności.
Z ojcem i matką to troszkę przegadane jak dla mnie, bo moja mama pracowała w domu dziecka, a i sama dzieckiem rodziców nie jestem. Ubrałaś to zbyt lekko, żeby było dramatycznie. Uwierz, że to jest dramat, kiedy się mówi wierszyk o mamusi w zerówce, kiedy się mamusię widziało ostatnio z innym wujkiem albo w stanie niekompletnym.
A z babciami to jest tak, że one albo te dzieci same wychowują w duchu religii, albo nie chcą ich znać. Koleżanka miała matkę ojca na mieszkającą na przeciwko domu dziecka, która jej nawet w dzień dziecka nie odwiedzała.

Jestem uczulona na sierocińce...

"Oddam parkę
zaszczepione ufnością < a nie zaszczepioną? albo jakoś parkę zmienić hm... wiadomo, że chodzi o dzieci, ale to nawet się dziwnie czyta, kiedy nie ma tej spójności."

Figo, to jest taka forma ogłoszeniowa, jak: "Oddam szczeniaki. Zaszczepione."

Droga Fig;)) bardzo Ci dziękuję za Twoje odczucia wyrażone w komentarzu. Temat jest trudny i tragiczny .,, Mam nadzieje, że przedstawiając go w ten specyficzny sposób , nie uraziłam Twoich uczuć..Wiersz jest spontaniczny, nie napisany dla pochwał, ani temat nie jest z wyboru...
Babcie są różne ... a tą babcią jestem...niestety. JA .

Uważam, że jest dobry. Bez zbędnej empatii...a czytelnik jeśli wrażliwy doczyta między wersami dramat. Nie musi on być wyłożony na ławę. Pozdrawiam.

wg mnie też całkiem niezły, nie wymusza niczego na czytelniku, nie robi wielkiej patosowej tragedii. twardo, przez to prawdziwie. jedynie co, to "w zakamuflowanym błędzie " - nie mam pomysłu, co z tym błędem zrobić.

dla mnie - zastygł , to ogarnięty niemocą, bezsilny(?) z powodu np. "zakamuflowanego błędu", czyli błędu lekarskiego? Chory?

Basiu, to dobry wiersz.

Pozdrawiam.

A gdyby czytać przerzutnią, to można ten "zakamuflowany błąd" przypisać dziadkowi - w zakamuflowanym błędzie dziadek nie zrobił nic(złego) (przecież).

:)

Rito.. tak .. masz rację .. takie były moje intencje w tych wersach , dzięki za pomoc
Ir ... cieszę sie z Twojej wizyty i dziękuje za komentarz, pozdrawiam
Justyna D ... nic nie robic z tym zakamuflowanym błedem, proszę
bo taka jest prawda i już
..Figa ;:))

no bo nie wiem, jak go zinterpretować, a wersja Ryty z przerzutnią do dziadka mnie nie przekonuje.

Świetny wiersz. Taki precyzyjny. Pozdrawiam : -))

pardon, *Rity

To jest bardzo poruszające. Niewiele słów, proste, ton jak w ogłoszeniu prasowym - i chyba przez to robi takie wrażenie.

mocny tekst, zabieg z ogłoszeniem trochę prostolinijny, ale forma przekazu broni wiersz.

Wydawało mi się, że już oceniłam ten wiersz, ale jak się okazuje - nie.
Przepraszam i nadrabiam zaległości.
Po prostu kiedy czytam ten tekst moje emocje siegają zenitu!