Literatura

List do Siebie (wiersz)

Weronika Burzyńska

wydaje się że każdy odpowiada za siebie
niby jesteśmy panami swojego życia
chowamy się we własne uczucia
muszę najpierw przebić mur żeby trafić do Ciebie

 

nie wystarczy jedynie chcieć - nie wiesz
że nie tylko ode mnie to zależy?
to do Ciebie właśnie decyzja należy
a czasu nie jest wiele więc się spiesz

 

wiem że boisz się odpowiedzialności
boisz się spróbować zaryzykować
bardzo łatwo Cię rozszyfrować
nie zamaskujesz swojej wrażliwości

 

przecież i tak będzie bolało
a cierpienie ma sens, wiesz?
jasne - zrobisz to co zechcesz
ale ono i tak całe życie będzie cię szukało

 

ból kiedyś cię odnajdzie
róża bez kolców nie byłaby różą
to nic że kolców tak dużo
zadbaj tylko o czyjeś wsparcie
 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
ew
ew 6 stycznia 2011, 13:30
Weroniko.. tekst jak list albo wyznanie. osobisty i pełen uczuć. przekaz bardzo prosty i banalny, pytania retoryczne tylko drażnią a temat po prostu przegadałaś. same uczucia to zbyt mało, trzeba jeszcze umiejętności ubrania uczuć w niebanalne wersy. myślę, że z czasem zrozumiesz, że takie osobiste teksty nie są w stanie zatrząsnąć czytelnikiem. i wierzę, że kolejny Twój tekst będzie lepszy.
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 7 stycznia 2011, 20:22
to o wiele lepsze od poprzedniego, choć nadal poezji tu niewiele. słowa mądre, ale lepiej wysłać je do adresata, jeśli istnieje, bo to ważne słowa między dwojgiem ludzi. jednakże to takie typowo kobiece gadanie o uczuciach, żadnego wyjścia ponadto.
przysłano: 6 stycznia 2011 (historia)

Inne teksty autora


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca