Andrzej Cnotliwy mówi po raz kolejny nad wyraz niewyraźnie (wiersz)

1. PRZEROST

nie ma przesłania jest
opowieść o świecie
sadzanie słów w wersach akapitach
jak jajek
na rozgrzanej patelni w bekonowych paskach
spacji i światła
więcej
mniej
wody lanej krystalicznie do zdrowych ciałek bełkotu
do zarażonych zużywaniem kalorii
mózgów szarej strefy

nie ma przesłania moralizowania nawracania ani
przychodzenia i zakładania nogi na nogę wygodnych poglądów
pieniędzy w kopertach i papierowych postaci obrazków
świętych nieświęconych wodą laną
zbiorczo z
katedry ambony ze wszystkich stron świata
książki

opowieść o świecie zbiór kłamstw prawdziwszych
od niewydarzonej przeszłości ukrytej we wspomnieniach i
nadmiernie ściągających z podręcznika od psychologi
uzasadnienia wyborów

od niewiernych przyszłości planów ukutych na zawsze
cztery łapy koci charakter i pogodę pod psem
który i tak uparcie podsumuje:

p i e s k i e ż y c i e

2. TREŚCI

Andrzej Cnotliwy obudził się w sen
nieprzespany historią świata opowieść bez
końca puenty znaczeń ideałów

obudził się w Dzień Amnezji

zaczął powtarzać
uparcie
bał się wypaść z rytmu
imię
nazwisko
urodzony (wtedy)
urodzony (tam)
wykształcenie

sam przed sobą zdawał egzamin
z dowodu osobistego kolokwium z
pamięci

repetował przeszłość (z wiarą nadzieją miłością
a najważniejsza jest miłość powtarzał) zakładając jej
kajdanki istnienia

wypełniał luki giętkim plastikiem
zmyślenia