Niezgodnie z planem (wiersz)

a ja sobie trochę pospamuję i przypomnę o zlocie ;)
www.wywrota.pl/db/artykuly/18255_majowy_biwak_lite…

Czytam tu pewien upór i wniosek, że być może na siłę nie warto (i nie da się) zaplanować sobie szczęścia a wszelkie do niego dążenia odbiją się potem skonstatowaniem, że nie warto było, że nie tędy droga, że podjęte wysiłki są kroplą w morzu realizacji, a być może pojęcie szczęścia było zbyt ogólne, za mało doprecyzowane, a dążenie do czegoś bardzo ogólnego może się odbywać na wielu drogach, niekoniecznie właściwych.

I przy całym tym wyczytaniu, wybija mnie w wierszu słowo "inwestycji", to kiepski zabieg, w poetykę opartą na szczęściu, nadziei wpisywać rzeczone i zbyt rzeczowe inwestycje.

inwestycja jest ważna. by nie rzec - kluczowa. Ale dziękuję bardzo za uwagi:)

po godzinach oddawały się
w szarych komorach
serca

...ładnie zaznacza utwór :)

przede wszystkim największym mankamentem tego tekstu jest "martwa nadzieja" i powtarzanie komunałów, jakim jest: ciężka praca (orka) poprowadzi cię ku szczęściu. kiedy my tu nawet nie wiemy, co ma być tym szczęściem - podmiot z resztą też nie wiem - ani jak te dążenia są realizowane. rozczarowaniem jest tutaj to, co w wielu przypadkach mogłoby być szczęściem, czyli dziecko, przeszkadzające w osiąganiu "kariery", więc chociaż relatywizm tego szczęścia został ukazany.

ech, no ale tekst mnie nie zatrzymał, gdzieś tam szumi w oddali, nie zachęcając do powrotu. przykro mi.

rozumiem, przyjmuję:) na swoją obronę... mam tylko wieloznaczność słów, nawet i "komunalnych". cóż, słowa są po to, by się dzięki nim porozumiewać... a mi jak niemal zawsze udało się porozumieć tylko ze sobą:/ to się nazywa samowystarczalność:/

''cóż, słowa są po to, by się dzięki nim porozumiewać... a mi jak niemal zawsze udało się porozumieć tylko ze sobą:/ to się nazywa samowystarczalność:/'' - też tak mam :|

no właśnie ja nie wiem czy "wieloznaczność" jest dobrym określnikiem, to raczej (dla mnie) dość rozmyty sens, przez co można je naciągać na wszystko. ale nawet jeśliby przy wieloznaczności pozostać, to jednak autor steruje w jakiś sposób odbiorem, próbuj sobie wyobrażać skojarzenia swojego czytelnika, drogi myślowe i czy jeśli użyjesz tego albo innego słowa, dokąd go powiodą - czy w tym samym/podobnym kierunku, co ciebie. bo idea, którą chcemy zawrzeć w wierszu (emocje, obraz, zdarzenie) nie przynależy tylko do jednego układu słów. język jest giętki i bogaty, zatem szukajmy w nim drogi (hyhy to dopiero nawiedzenie zabrzmiało)

PS bronić się nie musisz, bo nie mam zamiaru cię napadać :)

hm... musi zostać, jak jest:/ z tego, co czytam, mogło być lepiej, ale ja tego stanu inaczej nie opisze na teraz. może wypadałoby więcej poczytać, żeby się najeśc nowymi słowami i wtedy w jakimś innym ubranku znowu urodzić podobne pacholę do tego? a może zogniskować myśli na czymś innym, żeby to, jak oliwa mniej rozmycie wypłynęło? nie wiem. ale się przeciez nie zabiję;) jeszcze raz dzięki za czas i uwagi

nic na siłę, idź dalej :)