harry houdini - REDRUM nie wmawia życzeń (wiersz)

wychodzi z gara – wolny – a szczęśliwy w miejscach w których

nie dostał wpierdol – gdzieniegdzie ściele się wesele i śnieg –

a z mostu – Rozpadało się i rozpycha się –

obłędem, tłucze się łyżeczką o słoik, tłucze się gdy mi zimno,

tłucze się jak marek po piekle z małpką i nożem,

maleńkie naparstki trzyma w łóżku jak zachmurzone niebo

zachmurzoną bibliotekarkę, zamarznięta przygoda małego

trzyma nas w miejscu – reżim czasu –

wraki samochodów utrzymane w ładnym stanie – w piasku

jak w obcym ciele –

– wychodzi z gara – żyd

– kapusta kiszona zwisa mu z uszu jak dym –

dzwoni jak błękitne pejsy –

tym razem nie byłem grzeczny,

moje nieistniejące psy są jak nieistniejące państwa,

już cię zwąchały – choć nie dla rozkazu,

ale wszystko jeszcze niebieskawe – bez barw –

uciekaj zdrów