bez tyt. (wiersz)

w gruncie rzeczy z tej miniatury to dobra riposta na krytykę, która zatrzymuje się tylko na poziomie oceny, nie tworząc przy tym żadnego obrazu poezji. a przecież takowy mógłby być wskazówką dla piszącego. problem polega jednak na tym, że ten piszący nie powinien opierać się o cudzy obraz, a zatopić się we własny, wypracowywać samodzielnie poezję. co nie znaczy oczywiście, że nie ma czytać.

Dokładnie się z Tobą zgadzam. To wiersz powstały w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą, która wypracowała swój samodzielny obraz poezji, nie czytając, nie akceptując i krytykując wszelkie przejawy rozbieżności z własnym punktem widzenia.

Czasem warto gnić, z metaforą w pytajniku, Mikołaju:)

czasem warto, fakt :)

poezja o poezji. lubię.

przedni wiersz, miniaturki lubia byc czytane:)