adam (wiersz)

Bardzo dobry! Mniam!

,,takie piękne mamy niedopasowanie" - jedynie to po kilku czytaniach nie przystaje do reszty.


Pozdrowienia i dziękuję za możliwość poczytania :)

Bardzo dziękuję i smacznego :)

P.

ja powiem tak: skoro światło jest nad tobą i schodzi to raczej nie wyżej, wiec pode mną jest zbędne:)
świetliste ciało nade mną schodzi
martwy wahadłowiec w moim kosmosie
odkrycie niszy jak koniuszek języka - tak czytając na głos brzmi lepiej
wywaliłabym tez u schyłku
za to druga jest o wiele lepsza, szczególnie tutaj:
'...nie myślę już
o małych atomach we mnie
takie piękne mamy niedopasowanie'

ahhh te nasze młodzieńcze miłości. :P
od przeznaczenia nie uciekniemy, chociaż wcale, wcale nie chcemy.
przypomniała mi się piosenka do serialu Adam i Ewa, bardzo pasuje do tego wiersza:)
na plusie, bardzo mi się podoba temat, lekki zapis, dobre przerzutnie. z pewnością tu wrócę.
pozdrawiam!

ja myślę, że to całkiem ważne, że pod - trzeba zaznaczyć dokąd, a tu się ukazuje pewne przeszywanie, bycie na wskroś! moim wersowym faworytem jest: "pod zmrokiem zapada się niebo i nie myślę już" - szalenie zadziałało na moją wyobraźnię, aż wolę nie mówić, co zobaczyłam.

co ja tam się będę wcinać w sytuację intymną, skoro zaczynam się wstydzić, to znaczy, że zadziałał odpowiednio, ale jednocześnie także przygnębił.

Dla mnie druga strofa, zabieram ja bez pytania, szczególnie dwa ostatnie wersy we mnie trafiły. No ierotycznie ładnie pojechałaś, a to sztuka, która nie zawsze się udaje.

Zapraszam do niespodzianki: www.wywrota.pl/forum/topic/19664#0

takie piękne mamy niedopasowanie
jesteś przejazdem między nami życie... - swietne:)