Nie śpi spokojnie duch przeklęty (wiersz)
Jan Stanisław KICZOR
Nie śpi spokojnie duch przeklęty.
Zamknięty w klatce niedosłyszeń
Buduję własną wersję zdarzeń
I na szkieletach białych myszek,
O promień kłócę się z witrażem.
Z jakiejś potrzeby potwierdzenia,
Wyciągam chciwie rdzawe palce,
Sznurując okrzyk w światłocieniach,
Trzymam odpowiedź – chleb z zakalcem.
Nie było nocy, nie ma świtu,
Ból ulokował się w pościeli
A nowe wersje starych mitów
Każą zdjąć z siebie płaszcz nadziei.
Niedoświetlone fotografie
Ułomnie kreślą linię dachów,
Zabrakło kiedyś celnych trafień,
Usypiam w łóżku pełnym strachu.
.
wyśmienity
9 głosów
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
26 września 2011
(historia)
przysłał
Jan Stanisław KICZOR –
26 września 2011, 20:44
autoryzował
Justyna D. Barańska –
29 września 2011, 19:50
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Pozdrawiam.
Ułomnie kreślą linię dachów,
Zabrakło kiedyś celnych trafień,
Usypiam w łóżku pełnym strachu."!!!
Usypiam w łóżku pełnym strachu. " nic dodać nic ująć -pozdrawiam Ajra