Kto się wróblem urodził... (wiersz)

Dlaczego tytuł w cudzysłowie? Wydaje mi się, czy ten tekst już tu był?

Nie, nie - tytuł owszem, ale dawno temu. cudzysłów dlatego, że to czyjeś przysłowie...? Zwinąć?

Myślę, że cudzysłów niepotrzebny. Przysłowia na tyle są utrwalone w zbiorowej świadomości, że w wierszu nie trzeba ich podkreślać.

oki, dziękuję:)

Ciekawy temat.

Może spróbuj końcówkę tak, jeśli to nic dla tekstu nie zmienia:

czas wgryza się w przepaść

Tomasz - koniec jest najlepszy - wszystko co wcześniej jest dla mnie raczej powodem do napisania opowiadania - tylko koniec jest dla mnie poezją

Tomaszu - końcówka jest dobra, tylko zgubiłam "u", czasu."
Dziękuję:)

Arti. - wiem, że wiersz raczej narracyjny, ale taki był zamysł.
Zdaję sobie sprawę, iż nie każdemu będzie się podobać.

Dziękuję, że wpadłeś. Lubię Twoje odwiedziny, (nie będę ukrywać) i bez żadnych podtekstów.

Pozdrawiam cieplutko:)

mi narracyjność nie przeszkadza, ma coś z reportażowości, jakby. Prosty język tekstu też na miejscu.

Czytałem wiersze autorów, których teksty dopiero są powodem do napisania opowiadania (!) oj mogliby snuć swoje opowieści godzinami - a są to autorzy cieszących się już jakimś uznaniem.

Zatem niech decyduje ktoś trzeci. Bo ja jestem za.

Dziękuję Tomaszu - nawet jeśli na - nie:)

"czwarta rano matka doiła krowy prosto do gęby smakował biedę" - wiesz co, mnie się zdaje, że w takiej konstrukcji to jednak coś szwankuje, niby wiadomo, że tutaj się ten "wróbel" przemyca, ale to wychodzi jakby: matka doiłA i smakowaŁ - wybrzmiewa niegramatycznie.

Mnie się to bardziej widzi jako streszczenie nowel typu "Janko Muzykant" niż reportaż. I do końca też nie wiem, co chciałaś przez to powiedzieć, z jednej strony jest tym wróblem, który nic nie zmieni, a jednak mówisz, że dopasował życie do siebie - więc tutaj logika siada: można wpłynąć na swoje życie czy nie?

"I do końca też nie wiem, co chciałaś przez to powiedzieć, z jednej strony jest tym wróblem, który nic nie zmieni, a jednak mówisz, że dopasował życie do siebie - więc tutaj logika siada: można wpłynąć na swoje życie czy nie? "

I owszem, może to i racja, biorąc pod uwagę tego wróbla, kurcze nie pomyślałam o tym. Ale do choroby przecież to że dopasował do siebie życie...jest zasrane!, i wróblem się urodził i tak zdechnie wróblem. Nie zmieni na lepsze, ale na gorsze? - też można dopasować życie do tego wróbla, co? Kurcze nie umiem tłumaczyć, albo zmienię tytuł, albo "dopasowanie".
W pierwszej dodam do czyjej gęby doiła mleko...

Nic nie przejdzie Twojej uwadze, i dobrze, jesteś perfekcjonistką.

Pozdrawiam:)

Brzmi teraz lepiej.

Bóg zapłać.

Warstwa językowa siadła, miejscami czyni udziwnienia, trzeci wers pierwszej zwrotki brzmi bardzo źle. Temat bardzo ciekwy.

Dziękuję in. tę trzecią poprawiłam.

Pozdrawiam.

Korzystna zmiana.
Nie wiem czy ktoś, kto nie pamięta tamtych czasów zrozumie klimat, pojmie sens tak wczesnego wstawania, dobudzania się bez marudzenia, obrządek, pośpiech, nadmiar zajęć, masę pracy, stąd wczesne wstawanie, by podołać, zdążyć, kany z mlekiem na czas odstawić, zwierzęta na pastwisko zaprowadzić, po drodze w buraczane pola czy do spółdzielczych sadów, albo w państwowe obory, szklarnie, kurniki, na swoją zmianę rzecz jasna.
Kadry, kawał czasu, kawał życia wylałaś z pióra, i dobrze, i dobrze, że tak.
Wers mówiący o amputacji odświeża scenę z "Chłopów", przy okazji przypomina się mi adaptacja i Tadeusz Fijewski.
:)

Witaj inCrudo.
To prawda, mimo, ze nie mialam nic wspolnego z pegeerem znam sprawe, troche juz zyje.
Ponadto, pochodze ze wsi, wiec realia sa mi znane. Dziekuje za wglad. Przepraszam za czcionke, (nie moj komp.w naprawie).

Serdecznosci:)