Ludziom zamieszać wrażliwość (wiersz)

poezją podnieść strzechy w ścianach zapączkować

bratkiem stokrotką różą zielem

choćby

spróbować buty oczyścić ze słomy

ogień przemienić w stałe światło

siejąc zamęt

jeśli się da na tym poziomie

słowem rzeźbić w kamieniach

poruszyć

opieszałe skały oswoić i zakląć

w siarczystych ustach to nie grzech

z błotem zmieszać wieprze żeby dostrzegły

perły rozrzucone

ziarno