pozwalam mówić milczeniu (wiersz)
anastazja
za późno wsłuchiwać się w szczęście
wielkości główki zapałki
zbyt małe
by zaspokoić niedokończone
nikt mnie nie pytał
czy udźwignę kobiecość
odgradzam myśli o pustce w sypialni
jak wyrwać cię ziemi
30.07.2012
przysłano:
30 lipca 2012
(historia)
przysłał
anastazja –
30 lipca 2012, 14:52
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Pozdrawiam.
Pozdrawiam,
sue