Szczepienie (wiersz)
Joanna Krzepina
Walerio czy myślałaś o mężczyźnie
łączącym kobiety bez względu na czasy
w jakich go miewały?
Niczym sznurek nanizane paciorki. Kochaniec.
Odmawiaj: Syberia syberyjski Syberyjka
aż rozetrzesz na głoski świat
którego nie zaznałyśmy. Jego imię
ciarkogenne jak chrobotanie ołówka o papier.
Papier stół wielkie deszczowanie. Relacje
oko i oko policzek i blat. Jednak tam gościły też wiosny
z kwietlistością nie do wyobrażenia
prędzej do ukochania. Zostawali
albo zostawiali więc odczaruj: wzgórek
dzieciątko ziemski śmiertka.
niczego sobie
4 głosy
przysłano:
5 listopada 2012
(historia)
przysłał
Joanna Krzepina –
5 listopada 2012, 16:59
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
A tekst - to ten typ, który chce się czytać i wyobrażać, zamiast poszukiwać usterek. Delikatność, czułość i wyważenie, wbrew uczuciom wrzącym pod powierzchnią słów, czuć jednak swoisty spokój. Odczarowałaś złe.
a w ogóle to dziękuję bardzo :)
tak, złymisiu, brailem przede wszystkim.
nie porównywałam, abojawiem.
dzięki.