nie kumam... (wiersz)

kto ma rację

a kto nie ma racji

szalony sytem obecnej edukacji

młodzież jest chora nie z powodu choroby

codzienny lęk z podrażnieniem wątroby

droga do szkoły czasem staje się piekłem

sama szkoła

złej wróżby obiektem

myśli samobójcze do głowy się cisną

i wtedy wszystko nasiąka zgnilizną

zepsuty pedagog kładzie wiedzę do głowy

zepsuty nie każdy

lecz prawie co piąty

pytanie

odpowiedź

znowu jej nie znam

i jeszcze następne

czy wygram

czy przegram

i bywa nawet zbędna prawda naukowa

kiedy człowiek bardzo chce

a opinia surowa 

sam nie wiem czasem co robić mam

mówię chyba składnie

a dla nich łgam

jeszcze próba kontroli nad samym sobą

całe moje ciało pokryte jest wodą

chcę krzyczeć

chcę wyć

chcę bić

chyba nie ma sensu by dalej żyć

ten poważny problem niesie za sobą nowy

całkiem prywatny i całkiem domowy

tolerancja rodziców jest kompletnie obca

czy chodzi o dziewczynę

czy chodzi o chłopca