kolejne podejście (wiersz)

zająknąłem coś

obumarła żuchwa

przestała dopieszczać ostatki

zamknięty

w otulinie roztargnienia

jedyna myśl

w dodatku na drzemkę się udała

uchylonymi drzwiami

czekałem na równy, stanowczy chód

zacierając spocone dłonie

niewyczuwalny puls

spękana antyrama na ścianie

miała więcej do powiedzenia

zatrzymany impuls synapsy

izolacja

odpuścić?

a może mocne espresso

i czekoladki

i całus znów na do widzenia...