Dylematy odlatują (wiersz)

Leśną drogą rozgniataną tysiącem wahań

spacerujemy w tę i z powrotem.

Przejść kałużę, czy za morze uciec

mówią, że Bałtyk to też kałuża,

ale tam las będzie kosztowną

euro przyjemnością.

Toniemy w dylematach jak ptaki

na wysokim bezlistnym już drzewie.

Czarne, rozkrzyczane stado

rozsiadło się wokół zielonej jemioły

niczym w parlamencie

przeskakują pomysły

z gałęzi na gałąź.

Jemioła truje, podsłuchuje jak konfident

ale można się pod nią całować

na szczęście.