Literatura

Nieistnienie (wiersz)

Anonim

Gdy za oknem chmur ciążenie
Jak mnożenie trwa wytężenie
Na coś dobrego lecz nieidealnego
Gdy pomysłu nie ma genialnego
A wszystko kręci się nieudolnie
I nic nie dzieje się bezsensownie
Aż tu nagle nieistotnie i bez  życia
Wdraża się kres naszego bycia

 

Kiedy  cząstka nas odpływa
Jak po zimie śniegu ubywa
Tak bez wiedzy łezka spływa
Gdy  wiesz że nadzieja nie odpływa
A wszystko zmierza ku wywodzie
Jak woda tonąca w wielkiej wodzie  
Nad którą mgiełka nas otacza
Bo sens istnienia nas przytłacza


fatalny+ 6 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Mithril
Mithril 6 marca 2013, 13:33
...........................blokowiskowa patatajka
Paulina Wielbicka
Paulina Wielbicka 11 marca 2013, 09:26
rymy są straszne - po co pytam? Nic nie wnoszą. Tautologie, tekst bez głębszego sensu, dlatego, że wizja nieistnienia nie jest przedstawiona metaforycznie, a tylko wałkowana i powtarzana na różne oklepane infantylne sposoby. Może spróbuj poczytać wyróżnione wiersze albo klasycznych poetów i rozpracuj temat raz jeszcze. Może to będzie inspiracja ?
przysłano: 5 marca 2013 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca