Literatura

Zaufanie (wiersz)

Świruska

Przyjaciela dobrego masz i bardzo mu ufasz 

lecz on oszukał kiedyś cię i zostawił w twoim sercu ostry cierń

on kłuje cię i boli 

ale uwielbiasz spedzać z nim czas mimo swojej woli

zabrał ci żonę

dzieci, radość, marzenia i smutki

chociaż wiedział, że twój czas jest juz bardzo krótki

śpiączka cię dopadła i do łóżka przykuła

a w sercu przyjaciela twojego wielką dziurę wykuła 

czytał ci i cie wspierał kiedy ci rodzinę odbierał

dziś już nie śpisz i chcesz żeby mu się coś stało 

za twoją rodzinę, której było mu mało 

wrócili do ciebie bo on ich dla młodszej zostawił

a ty prosisz boga, żeby go naprawił

wybaczyć mu wszystko potrafiłeś, bo z nim jak z bratem żyłeś

dzisiaj z nim siedzisz i rozmowy toczysz 

ale za krzywdę jaką ci wyrządził nie patrzysz mu w oczy 

dobrze jest mieć przyjaciela 

ale nie wtedy kiedy ci wszystko odbiera. 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 2 kwietnia 2013 (historia)

Inne teksty autora

Mrok
Świruska
Śmierć
Świruska
Wiosna
Świruska
Pytanie do Boga
Świruska
Sam
Świruska

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca