*** (wiersz)

Na takiej ziemi rodzą się w bólach poeci.

Tadeusz Krzyński

dłonie sklejone ciastem

lniana koszula nasiąknęła olejkami to na pamięć

 dzieci trapionych szkarlatyną

kobiety chustami ocierają pot porywczych mężów

pod czujnym słońcem warzy się ser

żur okraszony słoniną podany na czas

na później kiełbasa

dojrzała w spiżarni

bo przyjdą z pola głodni

wieczorem kładąc wyżej spuchnięte stopy

pobłogosławią tęgie uda