Literatura

Między wiekami a przestrzenią (wiersz)

D.K.

samotny wszechświat
zasłonięty przez dymy
i powieki
trwa w pozornym bezruchu

pod nim gwiazdozbiory miast
konstelacje wieżowców
mleczne drogi
taniec świateł i dźwięków

a pośrodku księżyc
niezmiennie niestrudzenie
przechadza się między 
pokoleniami


słaby+ 3 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Ir
Ir 30 sierpnia 2013, 22:14
"a pomiędzy... księżyc
.......przechadza się między "
Pomiędzy - między...bardzo to niefortunne.
Tekst do przeczytania i zapomnienia.
D.K.
D.K. 31 sierpnia 2013, 08:42
Dzięki Ir, faktycznie -może nie najwyższych lotów to wiersz :D , powtórkę poprawiłam :)
abojawiem 31 sierpnia 2013, 10:46
Niefortunne zmiany, choćby gry słów, a było tak cudownie, a teraz jest tylko bardzo bobrze.
przysłano: 30 sierpnia 2013 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca