Szklane korale (wiersz)
D.K.
(wersja 1)
nie odeszła
nadzieją karmiła
kolejne godziny
twarz zdobiła
grafiką cierpień
nawlekała ból i rozpacz
codziennie
na sznureczek życia
to jedyna jej biżuteria
..............................
(wersja 2)
nie odchodzi choć
twarz ozdobiona
grafiką cierpień
i nadzieją karmione
kolejne godziny
na łańcuszku zycia
tylko ból i rozpacz
to jedyna jej biżuteria
niczego sobie+
3 głosy
przysłano:
18 września 2013
(historia)
przysłał
D.K. –
18 września 2013, 11:33
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
Jestem za wersją pierwszą :)