Literatura

Blokowisko (wiersz)

moher57

„Blokowisko”

 

 

Pasażerów

twarze zadumane

przesuwają się

niczym fotografie

wirtualnej prezentacji.

Tramwaj za tramwajem,

to wolno toczy się,

to przystaje,

wypluwając grona ludu,

pełnego rezygnacji,

wyczerpanego  trudem

codziennego

biegu.

Ludzie utrudzeni

lawirują osaczeni

w labiryncie blokowiska,

niczym woda w strudze,

szukająca

w bruzdach ziemi

schronienia

w zakamarkach jej wnętrza

przed niszczącym

wyjałowieniem 

cywilizacji.

Bo dla Nich ukojeniem

wewnętrzności

jest pobyt

na swoich własnych,

choć ciągle ciasnych,

metrach

kwadratowych.

 

październik 2012


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 15 listopada 2013 (historia)

Inne teksty autora


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca