Literatura

*** (wiersz)

Christiane

( śmierć to jeden z najważniejszych tematów w poezji...zależy tylko jak się go potraktuje - przyp. Szluger)
Wiesz o mnie wszystko,
Znasz mnie na wskroś.
Tylko mały zakamarek
Mojej duszy został nie odkryty.
Dokopujesz się do niego
Przechodząc przez stertę śmieci.
A ja siedzę na cmentarzu
Przy moim własnym grobie.
Znów zapomniałam łopaty.
Nie mogę go pogłębić. Ale kiedyś
Dokopię się do samego piekła.
Zostanę tam już do końca.
Otępiała. Czekam na ciebie.
Zawsze byłaś blisko. Teraz
Słyszę twe kroki, lodowaty
Oddech na mojej szyi.
Błysk twego narzędzia.
I koniec wszystkiego, koniec
Życia. Nareszcie w domu...

dobry 14 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
fredzia 12 marca 2003, 13:32
dzewczyno skończ już z tymi grobami , umieraniem sraniem i rzyganiem. czy wy wszyscy jesteście tak prymitywni że tylko do tego sprowadza się wasza cała usrana twórczość?
przysłano: 2 września 2001

Inne teksty autora

Kropla
Christiane
***
Christiane
Siostra
Christiane

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca