lekkość bytu (wiersz)

tekst płytki i zagadany nadczynnością katastroficzną
z kiepskim początkiem nieudanego, uprzedzonego porównania;

"strzeliste fabryczne kominy
jak gotyckie katedry"

co jako zużyty już środek ("w katedrach drzew w...") (ale można przebudować w skromność słowa) wyrazu sprowadza czytanie od razu do poziomu
gimnazjalnego:

"tańczące czarne dymne anioły
szyderczy bruk
chrzęst rozbitego szkła
pustych kielichów goryczy"

.....................z doklejonym patosem wymuszonej metaforyki

Dzięki Mithril, chyba trochę pozmieniam :)

Czarne westchnienie egzystencjalnego bólu, wolę weselsze dźwięki, ale to Twój utwór...

w czarnym, czarnym lesie stał czarny, czarny dom, a w tym czarnym, czarnym domu był czarny, czarny stół, a na tym czarnym, czarnym stole stała czarna, czarna trumna... sorry poniosło mnie :( Tu też niestety muchomorek :(

Literaci tak mają, czasem ich ponosi. A ta ilość muchomorów może zaszkodzić, chociaż... co tam - jedz na zdrowie.

czarna trumna... sorry poniosło mnie :( Tu też niestety muchomorek :(

a w czarnej trumnie czarny charakter ?

Dziękuję wszystkim za podpowiedzi i poczytanie :)

Zawsze Pozdrawiam :)

Tak mnie nauczono cloudia :) po prostu dobre wychowanie
zobowiązuje :)

mogę po cichu podpowiedzieć, że zachowanie umiaru to dopiero sztuka!
zamiast tak bombardować, pozwól czytelnikowi wyobrazić sobie to wszystko.

Przynajmniej rozumiem treść i przesłanie tego wiersza ,czytając pana Mithrila teksty do tej pory nie wiem o co w nich chodzi...Może nie dojrzałem do takiego poziomu?