Literatura

na to (wiersz)

Arturro

na to bym mógł chodzić z tobą po parku
mówić czułe  czasem śmieszne słowa
na to bym mógł pocałować cię tak z nienacka
gdy wśród zbóż tą polną pójdziemy drogą
na to bym tuląc cię do siebie
mógł czuć zapach twych włosów
dotykać twych delikatnych rąk
słyszeć brzmienie twego głosu
na to wszystko nie wystarczyło mi czasu


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Ewa Czaplewska 7 marca 2014, 11:32
Powtórzenia i zaimki archaiczne.... mówiłam Ci Arturro - one są niedopuszczalne. Sama koncepcja wiersza bardzo mi się podoba, cóż, po prostu Twój zamysł przemawia do mojej wrażliwości. Ale forma jest fatalna. Popracuj nad tym tekstem... proszę.
Arturro
Arturro 8 marca 2014, 18:05
przykro mi ale nie popracuje
to co publikuje zostało napisane dawno temu
od 8 lat nic nie piszę
ale dziękuje za radę
Ewa Czaplewska 8 marca 2014, 19:46
A może warto by było..? Ja wiem, że po ośmiu latach ma się sentyment do swoich wierszy :) ja też przecież mam. Ale gdyby nad nimi popracować, nadać tamtym, sprzed ośmiu lat, myślom formę dosadną, wiesz co mogłoby się stać? Mógłbyś odmienić czyiś dzień, albo tydzień, rok.. albo nawet całe życie. Taka jest moc słowa.
przysłano: 7 marca 2014 (historia)

Inne teksty autora

tak nagle...
Arturro
pamiętam
Arturro
***
Arturro
***
Arturro
babcia
Arturro
marność
Arturro
kres
Arturro
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca