co było pierwsze jajko czy kura... (wiersz)

(ja)

smutnym dzieckiem

nigdy nie byłam

też smutną staruchą

zostać nie zamierzam

i chociaż wkoło

lamentami trąca

wierzę nadal w radość

i wciąż do niej zmierzam

często po wybojach

nastrojów szarpanych

które

(z namaszczeniem wielkim

w wierszach dopieszczane)

spotykam po drodze

pozdrawiając ludzi...

dziwne jest że człowiek

skłonności przejawia

maso-sadystyczne a

to jest logiczne że jażń jemu sprzyja

kiedy się bez przerwy o mury rozbija

własnej wyobraźni szaro-ciasnej sfery

już samo czytanie ołowianych wersów

często dech zapiera

więc to nie jest dziwne

że kiedyś z latami zadyszka się bierze

c        h        o        l        e        r        a