Literatura

kiedy mi przyjdzie przyczyna powodem do płaczu (wiersz)

Arkadiusz R. Skowron

 

niech z nieba poleje się deszcz jak krew i niech mi zarzucają że prośba o oberwanie
chmury (razem z błyskawicami na obraz i podobieństwo rozciętego brzucha samuraja
po wykonaniu rytualnego finału) jest tylko egocentrycznym brakiem pokory i że grom
z chmurnego nieba nijak ma się do japońskiej katany choć tnie równie błyskawicznie 
 
niech mi mówią nie zaprzeczę pretensjonalnej potrzebie bo zawsze przecież będzie
jednaka jak odwrócenie uwagi od łez płakać nie wypada publicznie mężczyźnie nawet
gdy widzem jest jedynie lustro to może tylko niebo deszczem w kałuży takie jest
odwietrzne i odwieczne prawo czasu i natury niebu wolno ale ono jest w języku
 
rodzajem nijakim niech się więc poleje potopem niech wiatr oszaleje jak znak echo
i spot przed apokalipsą gdy przyjdzie mi potrzebą łez niech je wezmą sobie wszyscy
diabli przesyłką dla jakiejś damy kobiety kurwy (według przysłowia) jeśli sami
 
nie mogą w imię męskiej solidarności kosmatych myśli i świętego
spokoju o suchym pysku z mokrymi ze strachu gaciami i męskością co
to wisi (nad gówno-prawdą) (na palcach) (ze sztywnym k-***-
 
-arkiem)

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 15 maja 2014 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca