Mechaniczny (wiersz)

"wypowiadasz cicho moje imię
na (...) [>dzielnicy<] o której zapomniał Bóg
w (...) świecie trybów i trybików
[>tylko blaszany zegarek<] ciągle nas upomina

patrzysz w moje oczy
są [>jak las<] do którego nie zawędrujemy
[p]atrz[ę] w [t]woje
są [>jak morze<] w którym chcę utonąć
(...) [>a on nadal nas<] upomina"

w nawiasach okrągłych rzeczy zbyteczne, w kwadratowych "odstrzałkowane", do zmiany - pozostałe strofy(?) "nicwnich" treść trzeba ukorzenić, pokazać
konkret, a nie słowne rozmemłanie.................nie robić sztucznego pseudowizerunku
skoro jest w użyciu minuskuła, to akcentowanie dużymi literami (wyjątkiem może być Bóg) tworzy z tekstu groteskowe graffiti
pytajniki - skoro brak interpunkcji, to tak trzeba budować wersy, aby pytanie wynikało z kontekstu

czytać po wielokroć, zanim się zdecyduje na publikację - bezkrytyczne wlepianie afektywnego pisania (np. z błędami) jest domeną grafomanii
i przed tym przestrzegam...

A można gdzieś tu na forum pokazywać co się już zrobiło tak o przed publikacją by wyłapać jakieś błędy?

wypowiadasz cicho moje imię
o którym zapomniał Bóg
w świecie trybów i trybików
tylko wskazówka ciągle nas upomina
 
patrzysz w moje oczy
są zieleń do którego nie zawędrujemy
patrze w twoje
są jak głębia w której chcę utonąć
a tykanie nadal nas upomina
 
czuję to serce z metalu
bije w rytm mojego
któreś z tych serc przegrywa
 
wszystko wokół takie nierealne
blaszany zegar z mechanicznym sercem
upomina nas o czasie
 
wygram z maszyną
gram z maszyną
czy ona wygra ze mną

"...patrzysz w moje oczy
są zieleń do którego nie zawędrujemy..."
Z tym jeszcze coś trzeba zrobić.
Ciekawy :)

to ciągłe "upominanie", i powtórka "serce", "serc" w jednej strofie mnie trochę bije po oczach.

Naprawdę dziekuje za wszystkie komentarze :) Ato powtórzenia miały być celowe, ale chyba przesyt zrobiłam, Gaj zauważyłam potem tą bolesną literówę. Popracuje nad tym tekstem