Jak... (wiersz)

Mówisz - kropla drąży skałę -

i czujesz jak kropla goryczy niszczy słodycz miodu

a łza smutku - niczym wzburzony ocean - zakłóca spokój duszy.

Jedno krzywe spojrzenie - a boli jak wielokrotność razów.

Nawet niewinny uśmiech może zamienić się w śmiech szyderczy.

Tak więc kiedy mówisz - bądź cicho, uspokój się, nie zbawisz świata...

Pytam - JAK ?...skoro wokół tyle wołania...

Gdzieś ludzie umierają za wolność

Gdzieś na śmietnisku...niemowlę...

Drąży nas TA kropla

i nim się opamiętamy - skruszejemy...

ale w pył skalny.