Literatura

oczy (wiersz)

slawekrat

Po co  te oczy  mi dałeś

Skoro barw i figur  dodać zapomniałeś

Nawet żadnego zdjęcia z tego świata  obejrzeć nie dałeś

Ale jednak miejsce na oczy mi dałeś

Ja się tym nie załamałem

Bo przeogromną miłość do ludzi dostałem

A wiarę i nadzieję w swój tobołek  życia zabrałem

Ja mam nadzieje  i bardzo mocno wierzę

Że me oko barwę i figurę tego świata dostrzeże

Bo w Ciebie  panie wierzę

Ja naprawdę wierzę

Że kiedyś uśmiech mamy zobaczę

Że me oko ze szczęścia zapłacze

Bo ten wasz kolorowy świat zobaczę

Powiedz PANIE czemu

Te miejsce na oczy mi dałeś

A oczy zostawić zapomniałeś.

 


fatalny 3 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Mi Lo
Mi Lo 17 lipca 2014, 19:42
?
" Błąd!! Twój komentarz jest za krótki! "
A co ja mam o tym napisać?
Mithril
Mithril 17 lipca 2014, 20:05
...katastrofa
Ata
Ata 18 lipca 2014, 11:46
rymy częstochowskie /dokładne - banalne jak rymowanka w przedszkolu/,
do tego wiersz rymowany powinien zawierać zasady których należy się trzymać, a nie widzę tutaj choćby zgodności sylab..itd.

jedyne co ciekawe to "miejsce na oczy" zamiast nich /oczu/ - btw. powtórzenia również
nie wychodzą fortunnie.

pozdrawiam
przysłano: 17 lipca 2014 (historia)

Inne teksty autora

stracony czas
slawekrat
stracony czas
slawekrat
NADZIEJA I WIARA
slawekrat
ROZMOWA Z PANEM
slawekrat
ROZMOWA Z PANEM
slawekrat
Miłośc
slawekrat

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca