czekając (wiersz)
Ata
gnije mi serce
siły wykruszają się jak zmurszałe drewno
nie będę pianinem
stropem podtrzymującym dach
nawet kartką papieru
a wiecznie bezkształtną zielenią
nadziei
wyśmienity
2 głosy
przysłano:
1 stycznia 2015
(historia)
przysłał
Ata –
1 stycznia 2015, 21:47
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się