Literatura

jesienią gdy zapada zmrok (wiersz)

Jaro

ciepłe spojrzenia topią lód 

serca dotrzymują kroku 
jak konie w galopie 

 

pragnę oddechu na policzku 
pulsowanie skroni 
dotykam ustami ust

 

spragniony miłości
czułości w słowach 
przebieram
rozbieram wzrokiem

 

jak liście na ławkach 
rozkładam wiersze 
z wiatrem maluje alejkę

 

zdzieram korę kozikiem wycinam serce
inicjały oświadczam światu 
że my się kochamy tej jesieni

słońce na świata dachu
świadkiem miłości

ładna z nas para


ładne widoki w pejzaż w malowany
obrazek zgody

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 22 lutego 2015 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca