jeśli nie boisz się czarnego luda nie oglądaj się za siebie (wiersz)

po drodze wymknęło się za dużo słów a niektóre sekrety 

nadal nie chcą wychylać się zza pleców anioła stróża 

na wolności krew płynie szybciej krąży z nami bez ograniczeń 

w końcu na kamiennym moście wypływa z ran postrzałowych 

skupia się w pękate krople nierealne strumyki 

zadane wbrew zdrowemu rozsądkowi pytania 

wciąż wiszą nad nami w oparach zapomnienia blednąc 

pod olbrzymim naporem wody spłukującej miejsce zbrodni 

kwiaty i znicze to jedyne ślady po ostatnim spacerze ze znajomą