maj owy (wiersz)

chodź opowiem ci historię mego jestem

jak potrafię w prostym życiu nic nie zmieniać

przepłyniemy przez dwie noce bezboleśnie

kołysani potrzebami zapomnienia

będę pieścił twoje usta zaufaniem

no a resztę tak jak lubisz czy zapragniesz

kiedy cisza w nas już tylko pozostanie

utopimy ją z lubością w kuflu na dnie

o poranku nauczymy się odchodzić

do krainy wyściełanej tęsknotami

i już nigdy nie będziemy tacy młodzi

jak w te noce które ciągle są przed nami