Peron (wiersz)

Ile można czekać na pociąg ,

który nie wiadomo czy w  ogóle  nadjedzie 

Nogi bolą w myślach siedzi się w przytulnym wagonie.

,ON i ONA , splecione dłonie.Nie z nim  w wagonie,

ze złości ,on jak zwykle,spóżnił się. Ostatni raz.  

Wsiądz w osobowy w przeciwnym kierunku , 

bo tam gdzie on chciał jechać a się spóżnił , 

nie ma ratunku.