Kiedy umierają nasze kochanki (dla Leny) (wiersz)

Для Leny *

Kiedy umierają nasze kochanki

(kobiety bliższe nam od żon

bo nie mamy ich na co dzień),

to nie zawala się niebo,

nie grzmią pioruny,

nie pada drzewo

w ogrodzie.

Świat staje się wprawdzie uboższy

lecz my przechodzimy obok.

Przetrwaliśmy , a więc jesteśmy

i będziemy ciągle - młodzi ?

Żądni nowych dobrodziejstw,

innych okowów miłości,

i zawodów, także z udziałem Amora.

Chcemy poddawać się próbie

ciągle i na przekór starości,

póki starczy nam sił i radości

aby chcieć tego jeszcze dokonać.

Kiedy umierają nasze kochanki

przy których wytrwaliśmy czas niepogody,

co czasem  sobie poczytujemy za zaszczyt,

lecz prawdę mówiąc, bez nich

nie mielibyśmy się gdzie  podziać;

to z czasem i tak  do innego świata porządku

przejdziemy uroniwszy  łez kilka..

Nad olśnieniem,

westchnieniem,

cieniem.

*Лена умерла в результате медицинской халатности в Калининграде.