Życia nie rozdają szewcy (wiersz)

czarne okno
jak noc za szybą
pojedyncze szczeknięcie psa
urwane w pół zdania
podobnie brzmi człowiek
który mówi
a nikt go nie słucha

myśli biją jak wszystkie zegary w mieście
wyłączyć ten hałas
nie sposób wyłączyć myśli

nie można ciągle siebie okłamywać
że cieszy dynia słońca na porannym horyzoncie

życie jest jak stosunek człowieka do butów
nie sposób udawać że pasują

jeśli uwierają boleśnie
należy z nich wyjść

ostatecznie   

.