tresura poety (wiersz)

skończmy już

tę bitwę na słowa

ile można

trzaskać się wierszem

po twarzy

co mogło być

zdechło nie będzie

żałosny poeto

niepoprawnych

marzeń

wciśnij kaganiec

na zbity pysk

milcz

uschnij z pragnienia

kropli wrażeń

nie wyj

waruj

czasem śpij

a nawet żyj

rób co dziwka

każe