i nadejdzie taki dzień (wiersz)

kiedyś przestanę się bać 
patrzą na mnie jakbym był nie stąd

dokąd  prowadzisz drogo
gdzie zatrzymam wzrok

biec zroszoną łąk i nie od łez
zrywać błękit niezapominajek
czerwienią maków zawstydzać dzień
uciekać przed cieniem
łakomych nienasyconych wejrzeń

kiedyś nadejdzie

czas który skończy bieg
jak pociąg na dworcowym śnie

idąc ulicą nie lękam się 
muzyka na sen na ból na trend

włosy dotykam jedwabne
pachną nieskoszonym sianem

nabieram powietrza płuca pełne ciebie
miłość zakwitnie zawsze wiosną

odejdziemy w zapomnienie 
mówić o nas będą kamienie