nocą (wiersz)
Jaro (Jarosław Pasztuła)
przed zmrokiem gdy ciemności przenikają smutek w oczach
szary beton wielkich miast bez uśmiechu za rogiem czyha strach
jestem niewolnikiem uciekam przed nieznanym od reala oderwany
naciągam bluzę na suche kości białe od wybielacza wciąganego nosem
w kapturze słuchawki zamkniętym świecie nagranych płyt
włóczę się całą noc spotykam się czasem z rozmową z tobą
czym mnie dziś zaskoczysz potykam się o ludzkie troski
ulice latarnie mówią do mnie kolejne epizody
zatrzasnę drzwi przekręcam klucz układam w fotel słabe kości
na stole popielniczka słabe światło po obłokach dymu kroczy
zgaszony dniem nabieram mocy każdy łyk osłabia drżące ręce
wyjrzałem przez judasz zobaczyłem powiem innym razem
dobry
4 głosy
1 osoba ma ten tekst w ulubionych
przysłano:
26 września 2015
(historia)
przysłał
Yaro –
26 września 2015, 18:57
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się
szary beton wielkich miast (...) czyha (...)
jestem niewolnikiem uciekam przed nieznanym (...) oderwany
naciągam bluzę na (...) kości białe od wybielacza wciąganego nosem"
na ten przykład
poprzedniego nie usuwaj ma "swój urok":)