odlecieć stąd (wiersz)

trzymam  ją

mocno w objęciach 

więcej nie ucieknie 

czas wlecze się  po bezkresie łąk
stawy tętnią echem rzekotania 
w trawy pełne życia 

zanurzam się po pachy

polny kwiat dla ciebie

przed nami horyzonty

nierozwinięte skrzydła
z łopotem flag odlecimy stąd
 do zdobycia ostatni szczyt

napełnione płuca rwą z melodią
znaną od lat

uniwersalna

jakże trafna

malujemy twarze węglem z ogniska       

płyniemy wszechświatem 
niewiele wiedząc o sobie

o nas tylko ciche szepty

gwiazdy nie gasną

 słońce onieśmiela je  

błądzimy jak we śnie 
raj zburzył człowiek
odnowa cegła zbudujemy nowy świat
nauczę cię nie będziemy się bać 
a życie uśmiechnie się 

nocy zabraknie

 świt wygania miłośnika 
z młodych lat

siwy włos nie znaczy nic prócz kilku dat
zresztą mało zwanych

bogaty bagaż wspomnień

wymazuję niektóre z pamiętnych chwil

nastaje czas budzi się dzień jak ty
nadzieją w oczach

 ty z uśmiechem kocham to

odlećmy stąd

nad równiny

gdzie zbudujmy dom
a w nim szczęście

  wiara wypełni wnętrze

na okrągłe dziewięć miesięcy

(egoista)