Pacjentka - nie Człowiek! (wiersz)
Katarina / Katarzyna Klatkiewicz-Stuper
zbyt często pomoc przychodzi za późno...
Lekarz patrzy na martwe ciało pacjentki
I zastanawia się
Dlaczego jej nie pokochał ?
Wybiera słowa z ludzkiego języka
Jak kostki domina z pudełka
aby ją pożegnać
Nie ma w nich ciągu
Brakuje kolejności
Nie jest człowiekiem
Został ulepiony by nieść pomoc -
dziś się spóźnił
Stoi pośrodku pokoju
I nie wie nawet kim była Ona
Półnaga dziewczyna
Z uśmiechem na sinych ustach
słaby
4 głosy
przysłano:
22 września 1999
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się