czy dom do rozbiórki warto remontować (wiersz)

już mnie tolik na madagan nie zabierze 

odkąd spadł na niego grad 

zesłany zza sowieckiej granicy 

zmienił się nie do poznania 

leży cicho w skromnej mogile 

a z  podziwiania maski smutku nici 

to nie stonka oblazła okolicę 

a niezbyt uprzejmi mężczyźni 

umajeni bezwstydnymi wstążkami  

nasi chłopcy wolą zdobywać dziewczyny 

pić z nimi wino i zabawiać do upadłego 

jednak w krwiobieg wtłoczono im wojnę 

nie do wygrania na trzeźwo