błysk (wiersz)

może jesteś morzem

albo snem przypływu

na plaży bez granic

gdzie początki końców

w węzłach warkoczy

niespełnionego dzieciństwa

lub projekcją ułudy

kroplą wody tonącej

w spalonej krtani

piaskiem spod paznokci

znaczącym jak strużka krwi

dążenie bez nazwy

gorzka słodycz zostanie

tatuażem wewnątrz ust

niedostrzegalna dla obcych

gdy ukradniemy sobie siebie

by iść z blizną wspomnień