wolno nam (wiersz)

biec z rosą
 skoszoną łąką 
rzucać się sianem pachnącym latem

spać w promieniach chłodu księżycowej nocy
świtem jak ptaki budzić zające

pić świeże mleko od mućki 
pragnę  niewiele 

być przy tobie 

uśmiechy słać w kościele
iść na lody
lizać waniliowe z polewą truskawkową

dzielić czekoladę w kostki

życie ubierać w za ciasne ciuszki
przepięknie może być 

czuć zapach wolności

 pod powiekami trzymam

kilka  obietnic
nie zawiodę cię