Literatura

człowieka z gwiazd (wiersz)

Yaro

być błyskiem w oku
powieki niczym żagle 
delikatne kryją siłę
wiatru co gna

 

na pustyni karawany
gorący piach szczypie stopy

ogień serc na nowo zapłonie
nadzieję nieść 
również nieprzyjaciołom 

 

ostatnim tchem przekroczyć metę
pić wodę z rzeki słów zastygłych jak kamienie

patrzeć w przyszłość 
oceniać teraźniejszość

 

nie przywoływać bohaterów 
  stać się jak oni

dzień nadchodzi 
mieć odwagę 
pokonać go 

 

wyjść z tarczą i z włócznią w dłoni 
pokazać na co stać człowieka z gwiazd

 


Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 21 września 2016 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca