Rozstanie (wiersz)
Katarina / Katarzyna Klatkiewicz-Stuper
Moc własności rozbiła się
O krawędź samoistnienia
W bezbarwny pył
Zamieniło się współbicie dwóch serc
Z czasem
Pamięć zatrze kolory obrazów
Pozostawiając szarą równinę
Pomoże znaleźć odpowiedź
Na zbędne pytania
I przyzwyczai oczy
Do jednej tylko filiżanki na stole
słaby
2 głosy
przysłano:
22 września 1999
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się