Literatura

NIE WIEM JAK (wiersz)

Agata Duma, UZALEŻNIONA Pierwsza Część

 

Zastanawiam się dokąd mogą odchodzić

Te wszystkie tęsknoty, o których nie mogę przestać myśleć

I których dzisiaj ze mną nie ma.

Powiedz jak w tej ciszy oddychać,

Kiedy nikt nie jest szczęśliwy i znowu kolejnego dnia

Czuję się tak jakbym była więźniem czasu..

 

Nie umiałam uciec stąd, dlatego teraz

Patrzę na zachmurzone niebo. Nadal nie wiem jak

Uchronić swoją wiarę przed utonięciem w morzu,

Nie wiem czy te cztery puste ściany

Wystarczą mi za twój uśmiech i chcę aby twój głos

Wskazał mi drogę, aby uchwycić wiatr w dłonie.

 

Jak wymazać wspomnienia, które ranią

Coraz bardziej moje serce,

Ponieważ czuję, że to przez strach

Nie mogę stać się silniejsza.

 

Chociaż nie wiem jak, nie wiem kiedy i dlaczego tak jest,

Ale chcę zapomnieć o żalu, który tylko

Zabiera mi powietrze i nie oszukuj mnie

Jeśli to prawda co rozsądek mówi, że

Teraz przyszedł czas, aby coś zmienić w swoim życiu.

 

 


przysłano: 2 stycznia 2017 (historia)

Inne teksty autora

ZAWSZE DAJĘ CI WYBÓR
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
W TRWANIU W TEJ CISZY
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
POCZUĆ WIATR NA SKÓRZE
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
Ja Zwrócę Ci
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
RANISZ MNIE
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
HISTORIA
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
UZALEŻNIONA
Agata Duma, UZALEŻNIONA Pierwsza Część
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca