Muszle (wiersz)

nikt nie wstępuje w drugą przestrzeń

z marszu grzęźniemy w rytuałach

w niesprawdzalnych domysłach

tu objęcia ziemi z obolem albo bez

tam stos lub popis balsamisty

dobrze że nie urodziłam się w Tybecie

choć jako pokarm dla sępów mogłabym

wielokrotnie oswajać wzloty

także Brazylia nie kusi zupą przyprawioną mną

(kanibalizm zostawiam zwierzętom)

ale lasy cmentarne są do przemyślenia

byłoby pięknie wspomóc sobą matuzalemowy buk

powędrować arteriami ku liściom by spotkać słońce

i patrzeć z góry na świetliki

Platońska muszla nie należy do wygodnych

ani do zbyt praktycznych

tak wiem można zamienić ją w diament

tylko któż chciałby no kto

chyba lepiej powrócić drzewem

i kwiatem z którego jeszcze

choćby orzeszek