Literatura

Z CZASEM (wiersz)

Agata Duma, UZALEŻNIONA Druga Część

 

Już dłużej nie mogę budzić się w tej samej szarości,

Przez którą wszystkie moje dni wypełnia pustka

Wiem, że nie powinnam bać się własnych myśli,

Dlatego biegnę za wiatrem, aby poczuć, że żyję.

 

Dziś postanowiłam, że chcę iść drogą, na której nie ma łez

I próbuję wierzyć, że można ufać ciepłym słowom,

Ponieważ to prawda, że moje serce zaczyna coś czuć

I tylko to każdego wieczoru pomaga mi zasnąć.

 

Dlatego z czasem nauczyłam się jak zapominać

I uśmiechać się mimo wielu blizn w swoim sercu

Wiem, że w tej ciszy mogę zacząć na nowo oddychać

A więc teraz staram się wiele rzeczy zmienić.

 

Z czasem udało mi się zostawić płacz za sobą

I wciąż mogę trwać w tym samym miejscu

Pogodziłam się z przeszłością, która zraniła moje uczucia

I udało mi się wyrzucić strach ze swojego życia.

 

Z czasem ból minął …

 


przysłano: 21 marca 2017 (historia)

Inne teksty autora

ZAWSZE DAJĘ CI WYBÓR
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
W TRWANIU W TEJ CISZY
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
POCZUĆ WIATR NA SKÓRZE
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
Ja Zwrócę Ci
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
RANISZ MNIE
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
HISTORIA
Agata Duma, rosyjsko - tatarskie BRZMIENIE
UZALEŻNIONA
Agata Duma, UZALEŻNIONA Pierwsza Część
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca